น้องเอิ้นเป็นเด็กที่ยิ้มเก่งมาก และชอบพูดชอบคุย จะส่งเสียงคุยกับย่าทุกวัน(ยิ่งเวลาคุยกับย่าจะเสียงดังมาก) ทุกเย็นปู่จะพามานั่งรอแม่ที่ชิงช้าหน้าบ้าน พอแม่จอดรถปุ๊บ น้องเอิ้นจะมองและยิ้มใหญ่เลย(บ่งบอกให้รู้ว่าดีใจมากที่เห็นแม่กลับบ้านแล้ว) และแม่ต้องเข้าไปคุยและอุ้มก่อนเข้าบ้านด้วยนะ ไม่อย่างนั้นน้องเอิ้นจะร้องไห้ทันทีที่เห็นแม่เดินผ่านเข้าบ้านไป โดยไม่ยอมมาอุ้ม แต่เวลาที่แม่มาใกล้ๆ และทำท่าจะอุ้ม น้องเอิ้นจะตีแขนตีขา (ทำท่าดีใจ) และทำเสียงในลำคอ จนปู่แซวว่า "นึกว่าเอิ้นเป็นหอบซะอีก"
